یكی از راویان، معروف به «ابن كردی» از شخصی به نام محمد بن علی بن ابراهیم نقل كرده است كه گفت: معیشت بر ما سخت گشت، پدرم گفت: برخیز تا با هم به نزد ابومحمد علیه السلام برویم، كه او به جوانمردی و بخشندگی موصوف و معروف است. پرسیدم: او را می‌شناسی؟ گفت او را هرگز ندیده‌ام و نمی شناسم. پس به قصد دیدار او راه افتادیم. در بین راه پدرم گفت: چقدر محتاجیم به اینكه بفرماید پانصد درهم به ما پرداخت شود: دویست درهم برای مخارج لباس، و دویست درهم برای خرید آرد، و صد درهم برای بقیه ی مخارج. من هم پیش خود گفتم: ای كاش سیصد درهم نیز به من بپردازد؛ با صد درهم آن الاغی می‌خرم، صد درهم را برای مخارجم و صد درهم دیگر را برای خرید لباس صرف می‌كنم .