من مواعظ النبی صلى الله علیه وآله وسلّم:
وجاءَهُ رجل بِلَبَن وعسل لِیَشربُهُ، فقال صلى الله علیه وآله وسلّم: شرابان یُكتَفى بأحدهما عن صاحبه لا أَشربُهُ ولا اُحرّمُه ولكنّی أتواضَعُ للّه، فانّه مَن تواضع للّه رفعهُ اللّه ومن تَكبّر وضعَهُ اللّه ومَنِ اقْتصد فی معیشته رزقَهُ اللّه ومن بَذّر حرمهُ اللّه ومن أكثر ذِكْر اللّهِ آجرهُ اللّه.
(تحف العقول صفحه 46)
چون ممكن است برخى اینطور فكر كنند كه عدم استفاده معصوم «علیه السلام» از بعضى نعمتها به معناى تحریم است و لذا پیامبر صلى الله علیه وآله وسلّم فرمودند: من خود نمى ‏خورم ولى تحریم هم نمى‏ كنم، چون نمى ‏خواهم از همه نعم حلال استفاده نمایم. و مراد از «رفعت» هم، رفعت معنوى است گرچه ممكن است رفعت ظاهرى هم باشد ولى قدر مسلم رفعت روحى و معنوى است، یعنى اگر كسى براى خدا تواضع كند، خداوند روحاً و خُلقاً او را بالا برده و مشمول كرامات خود قرار مى ‏دهد. همچنین قدر مسلم از «وضع»، تنزّل معنوى است، گر چه ممكن است تنزّل اجتماعى و موقعیتى هم منظور باشد.


منبع :
جلسه بیست و چهارم 24/8/78
 بخشى از احادیث گوهربار پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله وسلّم) و اهل بیت اطهار(علیهم‌السلام) مى‌باشد كه رهبر معظم انقلاب(دام ظله) از كتب معتبر حدیثى انتخاب كرده و در شروع جلسات درس خارج فقه با توضیح و شرحى مختصر، بیان فرموده‌اند.